Bezpieczna droga i bezpieczny pieszy

(Policja przypomina zasady bezpieczeństwa  użytkownikom dróg)

Zapewnienie bezpieczeństwa dziecku podczas jazdy samochodem to podstawowy obowiązek każdego kierowcy. Właściwą ochronę zagwarantujemy wyłącznie wtedy, gdy maluch jest przypięty pasami i podróżuje w foteliku. Tej zasady nie można lekceważyć nawet na krótkich dystansach. Pamiętajmy, że nawet nasze najlepsze umiejętności jazdy nie chronią przed błędami innych użytkowników drogi.

Każde dziecko w wieku do 12 lat, które ma mniej niż 150 cm wzrostu, musi być przewożone w foteliku lub innym urządzeniu do przewożenia dzieci. Taki wymóg nakładają na prowadzącego pojazd obowiązujące przepisy.

Urządzenia tego typu są podzielone na pięć grup:

Grupa 0 - obejmuje tzw. nosidełka przeznaczone dla noworodków i niemowląt o wadze do 10 kg,

Grupa 0+ - nosidełka dla noworodków i niemowląt o wadze do 13 kg,

Grupa I - foteliki dla dzieci o wadze 9-18 kg,

Grupa II - foteliki i podstawki podwyższające dla dzieci o wadze 15-25 kg,

Grupa III - podstawki podwyższające dla dzieci o wadze 22-36 kg.

Fotelik musi być dostosowany zarówno do wagi, jak i wzrostu dziecka. Powinien posiadać atest zgodny z europejską normą ECE R44/03 (znak homologacji – w kółku litera E z numerem kraju, w którym przeprowadzono badanie albo znak bezpieczeństwa).

Jeśli zamierzamy kupić używany fotelik, należy go bardzo dokładnie sprawdzić. Warto zajrzeć pod warstwę obicia z materiału. Pamiętajmy, że jakiekolwiek pęknięcia osłabiają konstrukcje fotelika i postąpimy roztropnie rezygnując z jego zakupu.

Nosidełka mocujemy tyłem do kierunku jazdy.

Najlepszym miejscem jest tylna kanapa. W przypadku przewożenia dziecka z przodu samochodu pamiętajmy, że możemy w ten sposób podróżować jedynie w przypadku gdy nasz pojazd nie jest wyposażony w poduszkę powietrzną. Foteliki i podstawki dla starszych dzieci ustawiamy przodem do kierunku jazdy. Oferowane obecnie w sprzedaży foteliki i nosidełka wyposażone są we własne pasy bezpieczeństwa. Sam foteli należy jednak umocować do kanapy lub siedzenia standardowymi pasami bezpieczeństwa będącymi na wyposażeniu samochodu. Warto przeczytać instrukcję dołączoną do fotelika i stosować się dokładnie do zawartych w niej zaleceń.

Pamiętajmy, aby w trakcie przewożenia dziecka nie kłaść żadnych przedmiotów na półce pod tylną szybą. W przypadku gwałtownego hamowania mogą one zrobić mu krzywdę!

Kiedy dziecko powinno jechać w foteliku, a kiedy wystarczy przypiąć je pasami?

Dziecko, które ukończyło 12 lat, a jednocześnie nie osiągnęło wymaganego wzrostu, powinno być przewożone w foteliku bezpieczeństwa lub urządzeniu przytrzymującym dla dzieci. Istnieje kilka odstępstw od ogólnych zasad przewożenia dzieci. Dzieci mieszczące się w przedziale wzrostu 135–150 cm, podczas przewożenia na tylnym siedzeniu były przytrzymywane za pomocą pasów bezpieczeństwa pojazdu, a więc bez fotelika oraz urządzenia przytrzymującego, jeżeli ze względu na masę i wzrost tego dziecka nie jest możliwe zapewnienie mu odpowiedniego urządzenia. W praktyce dotyczy to przewożenia dziecka mieszczącego się w powyższym przedziale wzrostu, którego waga ciała przekracza 36 kg, a więc przewidzianą w przepisach maksymalną wagę dla urządzenia przytrzymującego dla dziecka. Powyższe wyłączenie nie dotyczy przewożenia dziecka na przednim siedzeniu pojazdu, co powinno każdorazowo odbywać się z wykorzystaniem fotelika lub urządzenia przytrzymującego. Kolejny wyjątek od ogólnych zasad przewożenia dzieci samochodem osobowym oraz małym samochodem ciężarowym dopuszcza przewożenie na tylnym siedzeniu trzeciego dziecka w wieku co najmniej 3 lat, przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa pojazdu, w przypadku, gdy dwoje dzieci jest przewożonych w urządzeniach przytrzymujących zainstalowanych na tylnym siedzeniu i nie ma możliwości zainstalowania trzeciego urządzenia. W praktyce ten przepis ma zastosowanie dla przewozu typowym samochodem osobowym, a więc przeznaczonym dla maksymalnie 5 osób łącznie z kierowcą. W samochodach osobowych o liczbie miejsc 6-9 i dwóch rzędach tylnych siedzeń, ze względu na odpowiednio duże wymiary (w tym szerokość siedzeń), zainstalowanie urządzenia przytrzymującego dla każdego przewożonego dziecka nie stwarza już żadnych problemów.

Przepisy zakazują przewożenia dziecka w wieku poniżej 3 lat w pojeździe niewyposażonym w pasy bezpieczeństwa i fotelik lub w pasy bezpieczeństwa i inne urządzenie przytrzymujące. Przepis ten umożliwia przewożenie dziecka na przednim siedzeniu pojazdu z wykorzystaniem zarówno fotelika bezpieczeństwa, jak również innego urządzenia przytrzymującego. Zabrania się jednak przewożenia dziecka tyłem do kierunku jazdy na przednim siedzeniu pojazdu, jeżeli poduszka powietrzna na miejscu dla pasażera jest aktywna.

Kierowca i pasażerowie w samochodzie są chronieni przez karoserię, kontrolowane strefy zgniotu oraz przez szereg urządzeń zwiększających bezpieczeństwo kierującego oraz pasażerów w razie wypadku: pasy bezpieczeństwa, kurtyny boczne, poduszki powietrzne, aktywne zagłówki. Pieszego nie chroni nic.

Pieszy w zetknięciu z rozpędzonym pojazdem jest bez szans. Większość potrąceń kończy się śmiercią pieszego, a w najlepszym przypadku ciężkimi obrażeniami ciała prowadzącymi do kalectwa. Pieszy i rowerzysta uderzony przez samochód jadący z prędkością tylko 50 km/h ginie na miejscu wypadku lub umiera wkrótce potem, wskutek odniesionych obrażeń ciała. Zdecydowana większość wypadków z udziałem pieszych powstaje w miejscach, gdzie wydawałoby się że piesi mogą czuć się bezpieczni, a więc na skrzyżowaniach i na przejściach dla pieszych. Podstawowe przyczyny powstawania wypadków drogowych powodowanych przez pieszych:

nieostrożne wejście na jezdnię przed jadącym pojazdem,

stanie, leżenie na jezdni – często w stanie nietrzeźwości,

przekraczanie jezdni w miejscu niedozwolonym,

nieostrożne wejście na jezdnię zza stojącego pojazdu lub przeszkody,

wejście na jezdnię przy czerwonym świetle dla pieszych,

nieprawidłowe przekraczanie jezdni – przebieganie,

chodzenie niewłaściwą stroną jezdni.

Nie wstydźmy się być widoczni, nie wstydźmy się być bezpieczni. Nośmy elementy odblaskowe – nie dajmy się zabić!
31. 08. 2014 r. wszedł w życie prawny obowiązek używania elementów odblaskowych przez wszystkich pieszych poruszających się poza obszarem zabudowanym, po zmierzchu, idąc po jezdni lub po poboczu. Elementy odblaskowe powinny być widoczne dla innych uczestników ruchu drogowego.
Dlaczego elementy odblaskowe są tak ważne?
 Postać człowieka idącego drogą, ubranego dodatkowo w ciemną odzież jest zauważalna przez kierującego raptem z 20-30 metrów lub z odległości jeszcze mniejszej, w zależności od warunków atmosferycznych. Pojazd jadący około 90 km/h tylko w ciągu 1 sekundy przejeżdża dystans 25 metrów – więc kierujący nie zdąży nawet zareagować – zmienić kierunek jazdy lub hamować.

Elementy odblaskowe na odzieży pieszego pozwalają na zauważenie go z odległości minimum 150 metrów lub większej. Pieszy da w ten sposób szansę kierującemu na wczesne zauważenie pieszego i właściwe zareagowanie.
Używajmy elementów odblaskowych prawidłowo. Skoro mają być widoczne przede wszystkim dla kierujących jadących z przeciwka, a pieszy ma obowiązek poruszania się lewym poboczem lub lewą stroną jezdni. Aby światło lub element odblaskowy był widoczny dla nadjeżdżających kierowców najlepiej zamontować go nisko od strony jezdni, czyli przy prawym kolanie. Wówczas będzie spełniał swoje zadanie w 100 procentach.

Info. KP w Luboniu /sierż. Kinga Koluszenko
Zespół Profilaktyki Społecznej i Wykroczeń /